Sarıldın dostane kara toprağa
Pırıl pırıl bakan gözlerin nerde
İçini dökmedin beyaz yaprağa
Önü sonu belli, sözlerin nerde
Ecele kim ne der, kor etti özü
Kırdı kollarımızı, yandırdı bizi
Riyakarın keşke kızarsa yüzü
Yolları yoracak, dizlerin nerde
Kimi ağlar kimi hesap peşinde
Kimi dede gibi o genç yaşında
Hüvelbaki sözü mezar taşında
Son mesaj diyen özlerin nerde
Güler mi o kalbin mizahi sözle
Neyi ilan edersin o soluk yüzle
Çözülseydi hakikat şu fani özle
Beyan-ı hal olan yüzlerin nerde...
Ankara,
Kayıt Tarihi : 13.1.2018 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25 Aralık 2017 tarihinde aniden vefat eden abimin anısına
Hayatın faniliğini ve ahiretin bakiliğini guzel işlemişsiniz
Hüzün var şiirde kutlarim sağlik ve esenlikle
Böylesi duygulu, içten mısralar; Sözün bittiği yer...
duygularınızı çok güzel dile getirmişsiniz
tebrikler
TÜM YORUMLAR (17)