Yoksa içinde Allah;
Lanet olsun dünyana!
Hevan ise tek ilah;
Binler lanet dünyana!
Sefahatse alemin;
Malım, malım dersin de;
Sahi var mı bir malın?
Sahiplenip yersin de;
Olur o mal vebalın!
Geldiğinde şu hana;
Din deyince, artar kini dinsizin
Fırsat bulsa eder onu bertaraf
Ey mü’minler ruhunuzken din sizin?
Nasıl olur, kalırsınız bi-taraf?
İşi gücü saldırmaktır imana
Hayır varsa sonunda, sabır göster belaya!
İsyan etmek zarardır, Hak’tan gelen bir şeye!
Tevekkül’ü öğrenip; gönder şükrü ula’ya;
Olma asla muteriz, sabretmesi zor şeye!
Küllü bet ve kemlikten;
Eder oldum ben haya!
Bıkıp her tür hamlıktan;
Karar verdim olmaya!
Zor olsa da bu fiil;
Ne sendeki şu kem hal?
Her amelin bir dalal!
Düzelmeden sende hal;
Bil dostum olamazsın!
Sen Haklı olamazsın!
Vur halini mihenge!
Ne durumda bak denge!
Hasım isen ahenge;
Sen mutlaka zalimsin.
Gel şu işi öncele!
Her sureten insanı, insan saymak bir hata!
Bazı Âdemoğlular, hayvan bile olamaz.
Bir beşeri din-i hak, etmemişse ihata;
O, unvandan şu varlık, zerre hisse alamaz.
Nasıl insan olur ki, İslamlığa bigâne?
İnsan bulmak çok zorken, milyarla insancık var
İşgal etmiş şu arzı, bilumum insancıklar
Mertler yaka silkerken, bu türlü çakmalardan;
Namerde önder olur, şu çağda bu kancıklar.
İstiyorsan bu hayattan almak haz;
Boş yaşama, doldur onun içini!
Diyorsan ki var mı ona bir me’haz;
Bundan böyle tebdil eyle açını!
Sahip olsan şayet burda her şeye;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!