Bilenler biliyor da, bilmeyen bilsin onu!
Bayrama bir gün kaldı, yani bu gün arefe.
El sallayıp geçmeyin, gerçekten mühim konu!
Zira böyle günlerde, iş düşüyor arife.
Bayram madem zaferdir ve berattır bizlere;
Gezdin gördün atlı yaya
Sefa sürdün onda güya
Her hepsi de çıktı rüya
Vazgeç artık ondan gönül!
İsteklerin oldu bir, bir
Yapacaksan daveti;
Çağır lütfen Mevlana!
Kim der ise “evet” i;
Döndür onu evla’na!
Her ne isen gel de’ de;
Taşımazsa içinde, bir hayırlı ser gaye;
Sahibini batırır, ömür denen sermaye!
Şayet kudsi değilse, inse ait bir gaye;
Çalışmalar beyhude, yazık bence o say’e!
Sarhoş etmiş ekseri, şu dünyanın sevdası
Ne olur yüce Rabbim kılma bizi onlardan!
Aşk-ı fena belası, mahkûm etmiş çok nas’ı
Lütfen Mevla’m sen bizi, beri eyle bunlardan!
Malum Rabbim kahir nefs, meyyal olur memnuya
Mü’min kullar sınavda, evlat, ayal, kasayla!
Türlü çeşit sınavın, en zoru da nisa’yla!
Cennetlere talipsen, imtihandan usanma!
Ve mutlaka onu sen, kazan dostum pür sayla!
Sakın atma yabana, bu dediğim varlığı!
Bilmem herkes ne der de?
Benim aklım ötede.
Hiç gözüm yok şu yerde;
Çünkü gözüm ötede.
Karısından kızından
Ne diyalog ne taviz, kar etmedi onlara!
Çünkü gaye ne ağaç ne de masum bir neden!
Demek müspet tavırlar, çare değil bunlara!
Yok, millete bir huzur, haklarından gelmeden.
Üç beş zirzop toplanmış, kafa tutar millete?
Sen ölümü unutsan, ölüm seni unutmaz!
Dolduğunda miadın, bir saniye gecikmez.
Madem öyle sen onu, bekle her an kış ve yaz!
Bin yıl olsa o müddet, inan nefsim geçer tez!
Der-hatır et mazini, bir çocuktun daha dün!
Şaka bir yana da kardeş, sahi yarın bayram mı?
Ne mutlu bu bayramı, hak eden mü’minlere.
Yoksa yarın eksere, o sadece bir gam mı?
Yazık hayıf ve yuhlar, böylesi la-dinlere!
Hak etmenin tek şartı, olmak iken dindarlık;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!