Abdulkadir Karaman Şiirleri - Şair Abdul ...

Bir kahraman kayıp oldu bulunmaz
Bu acı çok büyük acı onulmaz
Yerle gök arası yeri bilinmez
Bilinmeze giden bilir, gelinmez.

Bakışları ırak bir yerdeyim
Ya karşı kıyı kadar yakın
Ya ufuk kadar içimde
Hâlâ anlayamadım neredeyim

Duygularım ütülmüş kumarbaz eskizi

Sana olan tutkunluğum
yaprağın rüzgara dağınıklığı gibi,
dalın gövdeye,
gövdenin köke
kökün toprağa bağımlılığı gibi…
Maria! ... ah Maria! ...

Sis dağıldı, göründü güneş dağlar ardından;
Yeri, göğü sevincin festivali kuşattı…
Arılar çiçeklerin öperken dudağından;
Gökyüzü gözyaşını sevinçlerle boşalttı.

Elemlerin yurdunu, bayram coşkusu sardı;

Bir sonbahar sancısı her yerimi kuşattı
Gözlerimi nisanın yağmurları savurdu.
Bilmediğim bir yerden ruhuma hançer battı
Bir ayrılık rüzgarı benliğimi kavurdu.

Ağlasam mı, gülsem mi; çâresizim, şaşırdım?

Gökyüzüne ahenk benim
Yeryüzüne mihenk benim
Aykırıya tek denk benim
Müjdelerin kesretiyim.

Aşk her âzamda hürüklü

Kan durmaz, anlaşılmaz bu ne hain bir pusu
Acıyı yok etmiyor hamasice nutuklar
Hak, adalet yoksulu; kan içen bu kâbusu,
Önleyecek önlemez basireti tutuklar.

Her gün; bir yiğit şehit, her gün bir ocak söner

El değdikçe tel ağlar
Mızrabın ıstırabı
İşitince gül ağlar
Saki sunar şarabı…

Kadeh kadeh nağmeden

Kendimden habersiz şaşkın gezerdim
Aşkın ateşine düşmeden önce
Yüreği her yana taşkın gezerdim
Ayrılık, hasretle pişmeden önce.

Bilmeden güzeli, aradım güzel

Yüksündüğüm meçhul dert, ceremesi dilimim…
Gönlümün külfetidir, akıttığım gözyaşı…
Kölesi olmuş kâlbim aşk diye bir zâlimin
Ayrılık meydanında kaybedince savaşı…

Güç yetiremem, bittim, yalvarır, ilenirim