Abdulkadir Karaman Şiirleri - Şair Abdul ...

Abdulkadir Karaman

Çelişkiler içinde bir sevdayı sürdürmek
Kolay mı sanıyorsun? Bilinmez yaşanmadan!
Ümitsizce depreşen özlemleri öldürmek
Kolay mı sanıyorsun? bilinmez yaşanmadan!

Hayat, ölüm arası met ve cezir ayrılık

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Ben aşkı kelebeklerle
cilveleşirken gördüm çiçeklerle,
gezerken
kendinden geçmiş halde,
bahçelerde…

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

O gözler ki sînemi gizli gizli bıçaklar.
Elemimi gözyaşım damıtır, aktığında.
İçimdeki fırtına dorukları kucaklar
Bakma! Ne olur, bakma! Eririm baktığında!

Ruhuma çöreklenen sızılar aman vermez!

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Eşkıyayı dağlarda aramaya lüzum yok
Makamları otağa çevirmişler baksana
Engel olacak olan, arıyoruz, lâzım, yok!
Şikayetçi olursan, kaç, yaşamak yok sana!
Makamları otağa çevirmişler baksana!

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Aşkın ateşiyle yandıkça gönül
Bir sahradan, başka sahraya düştü!

Kurtulmak istedi belâ ağından
Düştüğünden şedit belâya düştü!

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Gönül tımarhâne, deli duygular
Üst tutmuş, bak bayrak açan açana.
Gözlerin, sebep ne; sorar, sorgular
Tehdidinden korkup kaçan kaçana.

Mânidar mânidar süzme, sor hele

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

ÖLÜMCÜL

Yüzündür gözlerimde dert demlenen her akşam
Her akşam seninle bir olamamak ölümcül.
Hüzündür gözlerimde aşk nemlenen her akşam
Seninle olup seni bulamamak ölümcül…

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Herkes gitti, kaldi umut!
Her sey bitti, baldi umut!

Gözümde fer, canimda can
Tutundugum daldi umut!

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Gözü dönmüş
Kana susamış kâtiller
Bırakmış bir tarafa insanlığı, aklı
-Kim bilir içlerinde ne hınçlar saklı
Kinle demlemiş vicdânı
-Olduğu şüpheli vicdânın

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Görmedim güldüğünü yüzümün hiçbir zaman
Seni nerden sevdim ben? Kapanmadı hiç yaram.
Ne olur terk eyleme, sensiz asla yapamam
Hem sensizlik, hem hasret; çekilmez bunca çile!
Kendimi kora attım, sonunu bile bile!

Devamını Oku