Kendisini, adamış devletine.
Hizmet etmek için, tüm milletine.
Devlet silahını, takmış beline.
Görevden göreve, koşar polis’im.
Düğünü yok, bayramı yok, yası yok.
Mürvet görmedim, sevdiğimden.
Önce sel oldu, sonra yel oldu.
Tutup saramadım, evdiğimden.
Önce bal oldu, sonra kıl oldu.
Bir tat alamadım, gevdiğimden.
Karnın doyarsa, kalkar her bir yanın.
Çok kötü şeyleri çeker, pis can’ın.
Yüzülmez sanma, sırtındaki gön’ün.
Hakkın bıçağı körelmez, kötü kul.
Yaratan, elbette eyler, bir tımar.
Köyden Cevap
Duran da, Kara hoca Mehmet ile.
Bitmez, çocuklardaki zalim çile.
Selam vermiyorlar, köylüye bile.
Halbur yaylasında yatarlar, oğul.
Köyden Haber
Kara sabandı, ellerinde kuran.
Kara hoca Evinde, hasta olunca oturan,
Mehmet’le, Kara Duran.
Gayrı, Halbur yaylasına çıktı mı?
Köle Gibi
Köle gibi, kolumda sırlı zincir,
Fazla sıkma Mevla’m, kollarım incir.
Bizlere gönder, haber edecek pir.
Bulalım, büyülü yolunu Rab’bim.
Nasıl Gündeyiz
Gözler ağlıyor, gülünmüyor.
Kul kapısına, gelinmiyor.
Baba, kardeş, hiç bilinmiyor.
Bizler, böyle nasıl gündeyiz.
Sevilip, sevilmedikten sonra,
Güldürüp, gülmedikten sonra,
Severek, ölmedikten sonra,
Yaşamak ölmek, ne fark eder.
Halimi, sormadıktan sonra,
Dokuz ay’lık, yol’dan geldik.
Nefis tüttü, dünya tüttü.
Dünya’yı, hep bizim bildik.
Nefis çattı, dünya çattı.
Doğduk, göz’ümüzü açtık.
Bizim olsa, şu deniz derya.
Bizim, kötü nefis’imiz var ya.
Bizim beden, şeytan’a kurya.
Doymayan, bir nefis, var bizde.
Ban Allah'ım, dese de, haşa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!