Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Var gücümü verdim, gücüm yetmedi.
Teker, bir türlü, ileri gitmedi.
Doğdum doğalıda, çilem bitmedi.
Teker, tersine döndü, gidiyor be.

Ben kaçıyorum, üstüme geliyor.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Tilki Kurnaz tilki, zuhur etti Orçan’dan.
Başladı, kıydaki sakin pinlerden.
Mübarek geliyor sanki, Yemenden.
Torbası delik, ceddel meddel gibi.


Devamını Oku
Abbas Paksoy

Toprak
Candır; hava, su, güneş, toprak.
Yetişir, yemyeşil bir yaprak.
Bunu, söylemeye ne gerek.
Sana gider, insan koşarak.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Türkçemiz
Güzellere; Gonca gül deriz.
Ne güzel, Türkçemiz var bizim.
Gelini; Çiçekle süsleriz.
Ne güzel, Türkçemiz var bizim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Adına, nimet’ler saçılır.
Şer’inden, geriye kaçılır.
Sofra’na, ikramlar açılır.
Elbet bir gün, toslarsın torpil.

Bütün iş’lerin, dalavere,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

İnsanlar söz veriyor, yapmıyorlar.
Allah'a inanıyor, tapmıyorlar.
Haram yol’dan, geri sapmıyorlar.
İnsanları sevmeye, tövbe ettim.

Kötü el’ler de, çiçekler mis kokarlar.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Yüz’üme baktıkça, gülen yüz’leri,
Söylenen, nasihat dolu söz’leri,
Göz’üme, sevgiyle bakan göz’leri,
Ararım, göremiyorum, unuttum.

Okuyup, ilimden fayda bulmamış.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bir kez, karar vermiş, hizmet etmeye.
Asla niyeti yok, geri gitmeye.
Kimsenin, gücü yetmez ki, çintmeye.
Yollar açılsın, vatandaş geliyor.

Vatandaşa mı suç, düzene uymak,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Vatan’a
Kızı, kadını, verdi el ele.
Gittiler ölüme, güle, güle.
Kanla yoğurdu, istikbaline.
Ata’mızı verdik, sana vatan.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Uyku
Bekledim, bekledim gelmedi.
Gelip de, yüzüme gülmedi.
Kıymetimi, niye bilmedi.
Nettim ise, uykum gelmedi.

Devamını Oku