Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Hani benim canım, hani canan.
Bütün sevdiklerim, yalan oldu.
Hani benim elim, hani kınan.
Bütün sevdiklerim, yalan oldu.

Tutunacak, bir dostum kalmadı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Virajı çıkmadan, viraja.
Bitmek bilmiyor, bu kıvrımlar.
Garaja girmeden, garaja,
Bitmek bilmiyor, bu kıvrımlar.

Gecesi, gündüzü belirsiz,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bu devlet, hepimizin, bizim.
Vergi, devletlere olur çözüm.
Bütün vatandaşlara, sözüm.
Derhal, vergini ver devlete.

Bu vatan bizim, toprak bizim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Akmaz oldu, çağlayan çeşmem.
Yaralarımı deşme, komşum.
Huyu suyu güzele, düşmem.
Yaralarımı deşme, komşum.

Kaderim kötü, ben ne deyim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gene; çektin, halay başını.
Bacakları fıstırdın, dingiş.
Oynattın, gözünü, kaşını.
Genç oğlanı, kestirdin, dingiş.

Göbeği salladın, gönlünce.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Okuyup, üfledin gözüme.
Sarı mollam, ah sarı mollam,
Ateşi doldurdun, özüme. Sarı mollam, ah sarı mollam,

Boyun kısacık, eşarbın yok.
Çok cilvelisin, sevenin çok.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Tazesinden, sulusundan,
Bir de, bana ver Allah’ım.
Güzellerin, halisinden,
Bir de, bana ver Allah’ım.

Doksan altmış, doksan olsun.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Orta Asya'dan, buraya getirdik.
Nevruzlar açınca, kışı bitirdik.
Nevruzu bahar, bayramımız bildik.
Biz Türk'üz, nevruz bizim bayramımız.

Bahar gelince, kara kış biter.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Başımın kara bulutları.
Efkâr benim, can yoldaşım.
Enginlerde, Everest, Ağrı.
Efkâr benim, can yoldaşım.

Nereye gitsem, beni bulur.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Delikanlıdır, baharında.
Havaları, basmaz mı, gönül.
Sevdalanmanın, tam çağında,
Boran olup, esmez mi, gönül.

Güzeller durur, sıra sıra.

Devamını Oku