ÇOCUKLAR VE BÜYÜKLER
Çocuklar büyüklerin ateşinde yanıyor. Büyükler emelleri uğruna küçükleri harcıyor. Büyükler kötü emellerine küçükleri alet etmekten vaz geçmiyorlar. Büyükler ne kadar büyükse küçükler de o kadar küçük.
Çocuklar, günahsız yavrular, günahkar büyüklerin oyunlarının kurbanı haline geliyor. Biz büyükler küçükleri kendi kirli işlerimizde kullanmaktan vaz geçmiyor, onları kendi kirli işlerimizin kurbanı haline getirmekten çekinmiyoruz.
Biz büyükler önce onların kaderlerine hükmediyor, sonra geleceklerine ipotek koyuyoruz. Bu da yetmiyor onlara kötü örnek olarak kötü bir yaşantı hazırlıyoruz. Kendi ahlaki zaaflarımız aşılıyor, sonra da bunları uyguladığı için onları eleştiriyoruz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını