30 Şubat:
İmkân/sızım
-Gelmeyenim-
“Bekle, geleceğim!” demiştin
Bekliyorum;
61. Saniyede,
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Umudun tükenmişliği
Ve ulaşmanın mümkünsüzlüzü daha nasıl dile gelsin.
Hiç gelmeyecek vakitler, beklenen vakit olur
Çokça tebriklerimle
Şiirin gücü dilin gücünden doğar
Sade bir dille net bir şekilde hissttirdiniz acıyı
Üzülerek okumuş olsamda,tebrik ediyorum
Yorumun şiirden güzel ve benim için değerli, yoluma ivme katacak biliyorum. Hep senden feyizlendim....
Sağol kadim dostum....
Ne dakikalar tükendi
Ne saatler durdu yerinde
Ne güneş unuttu doğmayı
Ne yıllar sıkıştı ellerine
Ne mevsimler değişti
Ne de gülüşü dokundu kalbine
Beklemek düştü payına sevgili dostum
Gelmeyeceğini bile bile...
Çok beğendim
Selam olsun kalemine...
Sağol kadim dostum....
Yorumun şiirden güzel ve benim için değerli, yoluma ivme katacak biliyorum. Hep senden feyizlendim....
İmkansızlığı iliklerime kadar hissettirdiniz. Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta