Zilan Şiiri - Yaşar Aslan

bir papatya gülümseyişinde beliri verdin
Kokun bahar, kokun sevda
toprak kokusu
biraz çiğ,
az yaban
nasır tutmuş ellerin,
bakışın az korkak,
utangaç
gülümseyişinde mahsumiyetin adı beliriveriyor
hırçın ama kendi içinde
suskun ama kendi yüreğinde
hayallerinde sınır
sanki zaruri
gözüm...
toprak kokulum
sen şehir yosması da olamadın değil mi zilan?
yüzüme bak
olmayı ver ne olur.
sen çiğ kal
birazda yaban
ama temiz
haykırmayı ver, sen suskun kal
gözlerin konuşur sen anlat ben dinlerim zilan
sen şehir yosması da olamadın değil mi zilan?
kaldır başını gözüm yüzüme bak
olmayı ver ne olur.! ! !
sen çiğ kal
birazda yaban
gözlerin konuşur sen anlat ben dinlerim zilan
ne diyeyim başka
bir şehir yosması da olamadın
biraz çiğ
birazda yaban
değişme sakın, sana utanmak yakışıyor!
sen konuş ben dinlerim zilan.