Öylece gel bana,
Gittiğin gibi,sessiz
derinden gel.
Hissetmeyeyim bile.
kolsuz kanatsız bırakma,
Ben her yaşta
Çok şey istemedim bu hayatta,
Tek odalı bir çatı belki,
İçinde küçük bir kilim,
Tek kişilik bir pencere...
En çok kitap olsun yanımda,
Bir de kalem ve kağıtlar...
Yaz sevgili,
Her aşkın bir destan olmadığını,
Her tahtın divân olmadığını,
Her aklın bir kelam olmadığını yaz..
Hiroşima gibiyim,
Herşey ölüyor içimde.
Ve ben yanmış bir ceset gibi
Dolanıyorum yer yüzünde...
Kaçamak düellolara şahit oldu şu yüreğim.Kor düşürdü yelkenlerime.Kanatsız melekler heba oldu uğruna her savaşta.Nasıl acıdı canım,nasıl sessizliğe gömüldü hasret.Sessiz sessiz ağladı bir köşede ruh.Bakmadı gözler yıldızların parlaklığına artık.Hepsi söndü ışıkların gökyüzünde.Kaçamaktı hayat,kaçamaktı umutlar.Sormadan hiçbir şey gitmek gerekir gölgelerin arasından.
Kader mi güldü bize
Keder mi ? Bilemedim.
Sevince gözlerindeki gülümsemeyi
Ağlasam mı? Gülsem mi? Sezemedim.
Ne çok şey sığdırdık şu kısacık ömüre
Dahasını istesem mi? Düşünemedim.
Çok uzaklar çağırdığında gitmelisin
Ve duymalısın menekşe yapraklarının sesini
Yok oluş kadar acı versede yüreğine
Okumalısın yok oluşunu onun gözlerinde.
Kırılan onca cam batınca avuçlarina
Kalbini görmelisin! temizle sevginle.
Kapım çalınır birgün belki,
Sen gelirsin hiç gitmemiş gibi.
Konuşulmamış hiç o sözler,
Yumruklanmamış hiç o duvarlar..
Ben yine eskisi gibi
Hayran hayran yüzünü
Zor zamanlardan kalan
bir yorgunluk var gözlerimde,
Umudun son demlerinde
bir el beklemek kederli yüreğime..
Ah be sevgili..
hepsi boş bu sözlerimin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!