Zeliha Bicer Şiirleri - Şair Zeliha Bicer

Kimi macera der, dünyasında yalnızdır
Kiminin sıcaktır elleri, insandır
Kimi bihaber ömürden
Karartmıştır yüreğini
İnadına sevmek var
İnadına sevmek

Senden kalan tek anı
Gece gözlerin bir de delice özlemin
Sana hiç okumadığım şiirlerim var
Korkma, aklımı yitirdiğim zamanlarımda değilim
Sevgiyi tek başına da yaşabiliyor insan
Öyle naif ve kırılabilir görünen yürek

Öyle alışmışsın ki, öyle şımartmış ki seni yaşam
Kaf dağında sandırır kendini
Olsun, sen yine öyle san
Yürekte iz bırakmamışsan eğer
Ve çıkarsız değilse sevgin
Bir Merhaba dilinde söylediklerin

İstanbul'a gelişimin üstünden, bir yıl geçti
Alıştım artık caddelerine, sokaklarına
En çok vapurlarını,martılarını,denizini sevdim
Kadıköyden Moda ya çıkarken
Tranvayın eşlik edişini.
İnsanlar anlaşılmaz telaş içinde

Yüküm sen,istediğim de sen
Sevmenin yükü olur mu?
Deme sakın! !
Hafifletmiyor hiçbirşey seni
Eksiltmiyor da üstelik
Kederini hissetmesem gidişlerinin,

Sesler, sessizliğe
Gönüller, özleme
Bir çiy damlası gibi
Sevmek.
Hem huzur
Hem mavi

Baktım ardıma,düğün gecende
Onca yıllardan bana kalan gözyaşlarım
Elini tutmuştum,yüreğimde sevgimle
Yıllar tüketti ikimizi.
Sen,kendi bencilliğinde
Ben, evimde bekleyen bir kadın

Gözümün içi yaş doldu, söylediklerin içimi acıtıyor
Yıllarımı vermişken sevgimize, ayrılmak zor
Çok mu diledim sanırsın, içime akıtırken gözyaşlarımı
Söylemek istediklerim hep yarım kaldı
Yarımlarımlarda yanımda olma,istemiyorum
Tüketmişken yaşamı,ucundan tutamıyorken

Hüzün, yaşamın her renginde
Hüzün,benim soluğum bazen,
Bir yokuşu çıkar gibi
Sonunda ne beklediğini
Bilemezsin..
Hüzün, sevgim sana

Yine sabahı ediyor gözlerim,yine sensizim işte
Kahretsin bu zindan geceleri
Neden, neden hep mavi değil gökyüzü..
Seni hep mavide andım
Ve seni hep mavide sevdim...