Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Ey bakışı ömür kız, bilir misin ki yalnız
Bu çağda güzeldir ten, gözün kirpiğin kaşın
Seneler verdiğini alır hiç acımasız
Bu doyumsuz güzellik lûtfudur onbeş yaşın

Senden gelecek belâ zor değildir adama

Yeni açmış gonca gülün
Dallarını kesmeli mi
Sevgilinin diyarına
Bora olup esmeli mi

Gül, dalında güzel durur

Almışsın sazı eline
Saygın yoktur söz ehline
Hemen ne gelse diline
Yazıyorsun şiir sanıp

Senden iyi bilenler var

- Ahmet RASİM 'e -

Üstat pek te ürkekmiş, birazcık fazla canım
Gün batarken ufukta bu telâş bu korku ne
'Geçe kalma erken gel, karışmam' demiş hanım
Boş ver beyim n'olacak, iç bade bak keyfine

Bir Hasselt akşamında
Dolaşmak şöyle kenti bir

Uzaktaki sevgiliye
Göz etmek usullacık

Bir tadımlık ömrünü zevk içinde geçirmiş
'Her şey bu gündür' sanmış düşünmemiş yarını
Pınarından herkese tas tas günah içirmiş
Sebil etmiş pek yazık nâmusunu ar'ını

Minicik yüreğinde tortulanırken hüzün

Çoksa da hayran olup uzaktan baktıklarım
Vardır elbet benim de gönlünü yaktıklarım

İnanın ki masumum, affedin, istemeden
Gözlerinden yol bulup gönlüne aktıklarım

Hava açık
Gök berraksa eğer
Kalp bayram eder

Ama nilüfer
Yağmur sever

Tüm aleme yay'vermişsin sihrini
Nere kaçsam nere gitsem şaşırdım
Aşık gönlüm lûtuf sayar kahrını
Dert mi desem zevk mi desem şaşırdım

Yıkılacak bir gün dünya direği

Şiir, hiç çekinmeden insanlığa sunduğum
İçimden gürül gürül akan bir sihirli su
Ne servettir hayatta, ne de şöhret umduğum
Güzel şiir söylemek kalbimin tek tutkusu

Karanlık gecelerde ruhum seyyare sanki