Zebani Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Senden sonra çam kokusu kalmadı ormanda,
Yitirdim denizin kokusunu, köpüğün kokusunu,
Yosunun kokusunu, toprağın kokusunu,
Yağmurun kokusunu yitirdim senden sonra,
Güller gibi kokmaz oldu yağmurlar,
Güller gül gibi, çiçekler çiçek gibi
Ve kendisi gibi kokmaz oldu hiçbir şey,
Tüm evren soyunuverdi sanki kokusundan,
Yüreğim ne yapacağını bilemez hale geldi
Kaygısından.

Sen varken ötmez miydi bu uşlar cıvıl cıvıl,
Çıplık çığlığa uçuşmaz mıydı bu martılar,
Bu arılar rengarenk vızıldamaz mıydı,
Saçakları öpüp koklamaz mıydı bu yağmur,
Bu kuzular kuzu kuzu melemez miydi,
Çobanın kavalına sen intikal ettiğinde
İnlemez miydi?

Hami çam oluklarından billur gibi akan suyun sesi,
Hani şırıltıları köprü altından akan suların,
Hani gecekuşlarının haykırışları,
Hani yaprakların o tatlı hışırdayışları,
Vapurların düdük sesleri,
Trenlerin ıslık sesleri hani?
Senden sonra bana her şey
Zebani.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiitrler 'inden > 25-26/100)