anla beni çocuk
kav değiştiriyor coğrafya
kırılan dallara astığım aynadır
bedeninde eskittiğim zaman
içim kıyamet!
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




blogcudan dogru geldim.
çok üzgünüm naime abla.
:((
yorumu gördüm şimdi
duyarlılar var ya, o kişiler hiç değişmez.
dünyayı düze cıkartıcak olanlar da bu kişiler
insan, aynaların işlevselliğini yükseltebildiği oranda, dalları da sağlamlaştırabilir.
az inceledim:)
kükürtsüz kav, nokta nokta, kabartmalı. malazlarsa, daha bir kaymak gibi.
demek her kabartma ve her süsleme, basite indirgenmemeli. kutlarım
(not, sahiden ben jibrit çakıyom bazı gunlerdir, malazlar hiç iyi değil.
son üretim kibritlerin şu kenarları kibrit copunu kolay cakmıyor)
ilk kıta daha bir ön hazırlık yapmış şiire. ikinnci kıtada olay daha bir
rüzgarla yarışır konuma girmiş bence.
3. kıta, ilkiyle 2. kıtanın bir bileşimi gibi.
hem derinden gelen daha bir isim hali, hem de eylemi barındırıyor sanki.
o gözbebeğinde kalması iyi, her zaman umut var.
yılan ne onu da sorgulamalı.
iyi ki burdayız. kutlarım
hangi yazısı?
-
tüm olarak şöyle ncelediğimde,
kucuk çocuğun her şeyi görüp bilemediği düşünülüyor ama
çocuğa sevgi duyuluyor ve ondan talep ediliyor
kendini ağlaması; ağlaması, güzele gidip hep gülmesi ...
eskitilen zaman gibi ekstrem olgularda; iç tabi kıyamet olur, olabilir.
böyle bir koşulda/ koşullarda, 'hangi çöl?' sorusu da olanca anlamlı
2. ve 3. kıtanın ilk dizeleri de dikkatimi çekti. ilk kıtadan anlam yükyle gelmişler
ve o kıtaları başlatmış gibiler. (noun hallleriyle sanki)
'nereden' 'tufan', 'kırılan' 'zaman' 'cehennemi' 'bizi' gibi çapraz veyada paralel
uyak olayları da gözle pek görülmez bir biçimde güzel kılıyor şiiri ayrıca.
sevgiler naime abla
'ağlamak' yeterse eğer...
Beyrut'ta bir çocuk, bin çocuk, on bin çocuğun gözü çıkmış; kimsenin umurunda değil Raida!!!
Sen yaz mektuplarını...ben okurum. Benim gibi duyumsayan birkaç kişi daha okur belki.
Sonra insanlığın öldüğünü yazarım sana!
:(((
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta