30 AĞUSTOS..
30 Ağustos gibi Şanlı bir destan ancak bu Millet yazar.
Can çekişiyor medeniyet denilen medeniyetsiz azar azar.
Böyle bir Kahraman ırkın evladına Melekler ederler dua.
Kahraman Ordumuzun ismi yazılmış bulutlara akseder suya
Acılara Tutunmak,
Acıyı Bal Eyledim Gurbet akşamlarında,
Şimdi,Ne İçindeyim,ne dışında Zamanın
yıkılmış duvarları,İşte şairin han duvarları.
Şiirlerde kalmış elden ele dolaşır Hamamları
Geri Gelmez Türküler Dolusu,kurnası ve tası.
Açma pencereni
Kiminin kaderi,Suda yüzen çiçekler gibi,
Güllerin gülü: gün gelir karışır toprağa,
Gün gelir demet olur ,dolaşır elden ele,
Emri vaki olur,doymadan veda eder hayata.
Üşürüm,Akşamları,Bir rüzgâr gibi, eserim.
kuşların göçleri başlamış
uzansam gitsem mi yanına
sensiz yıkılır bu taş, kaya,ağaçlar
Boyanır sarıya beklemez yarına.
Yanar hazan mevsiminde yüreğimiz
Adı Eylül.
ADI KADER!
Umut vadeden çiçekler açar kış mevsiminde adı kardelen
Kişi, şiirde özünü bulmazsa gezer Kış'da köndelen köndelen
Özlersin sevdiğini nice yıllar olsa'da gideli,derbeder derbeder
Ayrılıktır yokluğun diğer adı ey gönül onun diğer adı da kader
Affet.
Zamanla değil, duayla gelir beklenen!
“Dua” sevgiliye bir mektup dilekler ile eklenen
Biliyorsun rabbim, bilmiyorum kendimi
Affet beni eğer aştıysam bilmeden haddimi.
Bu Dünyanın
sırrını Çözemiyorum
kolay değil unutmak,
Ben unutsam da gönül bu,
unutmaz
Geceleri sen diye kokladım
Ağaracak yakında Gün,
Bu dönüşsüz seferin gidişine yanarım.
Serpildi rüzgarla hayallerim boş dünya.
Seyrine doyamadığım manzaraları sildin
Sana arık asla güvenen yalancısın dünya,
Güzel günümüzün tatlarını elimden aldın
ağladık hiç hiçine
Hani karanlıktan çıkacaktık aydınlığa,ağladık hiç hiçine
Hani Ellerim üşüdüğünde,sen alacaktın avucunun içine
Yalnız Yürüdüğüm Zamanlar,Karanlığın Bittiği Yerdesin
Seni Düşünür Düşlerimde tuttuğum Ellerim iter dur dersin
Ağladım Mezaristanda
Ah Anam Hıçkıra,
hıçkıra Ağlamak var Ya
Boğazım düğümleniyor
Ağlayamıyorum ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!