Zaimli Şiirleri - Şair Zaimli

Aşkın gözü kördür"

Umutlar çatlamış,şimdi Mümbit topraklar çorak
Hınçla vurmuşuz kazmayı baksana ağlıyor toprak
İnanmışız Hüküm Allah’ındır,gerisi hep tepetaklak
İnsan kendi amelinden sorulacak, sen kendine bak

Araz var
Gamını dağıt ağlama gül biraz gönül,
Ürəyimdə ayaz var,Bahara küskünsen,
Uyandırma menekşeyi rüzgar var yel, var.
Aparar kışa kıyamete ,yazdan kışa dönersen.
Kədərli Göz yaşlarım aksaı sele dönersen.

Ayım güneim.
yıllar olmuş gideli gel.
Vakit geç oldu,
Ay ışıldamaya başlıyor,
Gözlerini kapat,
tatlı rüyalar gör

Ayrılıklar.
Güzel bir rüyayı gerçek sandım.
Sisli bir esintiyle,geceyi perdeler
Akşamın göçüsüne acılar serpeler
Gceyi gül sandım da kucakladım.
umutlarım solmuş çok yoruldum.

"Bağrıma, ey ayrılık dikeni! her zaman saplanma"
Paramparça gönlüm dikiş tutmaz birde sen yamama
"Ey gönül! Yüz eziyet gelse; göze başkasını alma."
Sen sen ol her sözü dostça sanıp sakın aldanma

Ayrılmadık
eylak kokan bir anılarımız var.
Ellerimi uzatsam koparacağım,
Bırakıyorum içimdeki rüzgarları essin
Gözümü tütsülüyorsun hala aşkmı sensin..
zaimli şair

aziz bir şeysin;

Şu ağacın gölgesinde otururduk göz göze
Dost esen rüzgar savururdu saçın gökyüzüne
Unut diyordu kederi gökyüzünde gri bulutlar
Bu Baharda aşkımız ölüm gibi bize mukadder.

Babam
Hasretin oku kalbime Değdiği Zaman,
Düşürüm Aşkın Narına yanaram babam
Yolculuk başlar iken, Meçhul bir yere
Sığmam mecralara sel olur da taşaram.
kokusu baharım.gönlümün nuru babam

Bak Bak !

Şirin gibi bir akşamın olsa ey gönlüm
Şirirn bir bakışın olmasa neye yarar
Hep aydınlık sandın bu günü bak bak
biraz sonra geceyi kapkanlık bir örtü sarar.

Baki olan Tek Sen'sin

Yandı bu gece od'da pervaneler Onun için
Döner dönerim ki, semazen'im sanki ben
Ayrıldı ruh bedenden şimdi boşa ceset bir ten
Her şeyi fanı dünya fani Ya Rab,Baki olan tek sen