Ahsen-i takvim
Bugün de Akşama doğru yol almak da kainatı aydınlatan
Birazdan karanlıklar çöker gün sona erer gün batımından
Bir misafirdir İnsan denen Ahsen-i takvim yapraklar eskir.
Bir nefese son verir, zevkle içtiğimiz ve su dediğimiz iksir.
Akıl ve gönül,senin
Bu alemin ötesinde başka âlemler de var
Boşunamı yaratıldı bu yıldızlar bu fezalar.
Sanma ki bu düzen sonsuza kadar böyle kalar.
Yıkılmadımı ki,, Yıkılmaz sanılan Kisra da Saraylar
Bak bir harap oluşmuş, eski hamamlar hanlar.
Akla sığmazsın,
Göğüs kafesinin içinde bir nefes ile yaşarsın,
Dal tefekküre göklerde olduğunu göreceksin,
Beden ve akıl sağlam olmasa ,boş bugün ve dün
Sen ahsen-i takvîm üzere yaratıldın,gel geriye dön.
Zaimi
akşam.
Mazide zamansız bir sevdanın
Güz vurgunu idi benim aşkım
Yüreğimde fırtınalar kopardı o zaman
Akşamlardaıyım
Kalp yangınından geriye kalan küllerim var,
Şmdi Sonbaharın tozlu havasında yorgunum,
Mehtaplı gecede karanlıkları, Gölgeleri kovalıyorum
Yne gönül Eşiğinde, yere düşen yapraklar gibiyim.
Öylesine yıktın ki ,Kanadı kırık kuş gibi çırpınıyorum,
Akşam üstü,
Akşam olunca hayatım ışık etrafında ki bir mum gibi
Ey Allahım, Gecçimyor zaman sanki saate dur der gibi,
Camilerden Ezan okunur vecd ile sıklaşır namaz saflar
Dilsiz sözler,örümcek ağları gibi,sarıyor,akşam sefaları
zaimi
Hiç kimse
kendisini olduğu gibi anlatamaz
herkes kendisini
olması gerektiği gibi anlatır.'
İnsan gibi yaşamak
ok zordur hayatta'
Allah'ım !
Gece olur Ayın şavkı vurur odama
Ağlarım Allah'ım derman yok yarama
Aldılar neye yaradı,göz yaşımı didemden
Aşk oduna yandım.yaralandım sinemden
Alldırma Yaradan yardır.
Hak yerini bulur,unutma
Yaradan asla,bırakmaz
kimsede kimsenin ahını.
Her şeyin bir vakti vardır.
Beddua etmem içimden
Anam
Ben seni unutur muyum,
Sensiz boşa yaşamışım
anam seni cok seviyorum
Ufkumda güneşler batmış
Karanlıklardayım sanki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!