Zahirinde geziyorum.
Parktan geçerken baktığın bank gibiyim,
Çayını karıştırıp masa örtüsünü bir damla kirleterek
Kenara bıraktığın çay kaşığı sanki benim.
Yoksa omzundan aşağıya kaymaya meyyal çantan ben miydim?
Bilemiyorum. Gözünde ne var, içinde kim var?
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta