İnsan seyrekte olsa geçmişini şöyle karıştırır
Uzun yıllar su gibi hiç sormadan akıp gitmiş
İçinde ki portreler insanın gözleri önüne gelir
Öyle pek fazla haşır neşir olduğun kimse yok
Aradan birini çekip alalım,kim bilir nerelerdedir
Okul yıllarında sürekli karşılaşırdık öylesine
Farklı yaşam kesiminden olsakta fark etmez
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta