yüzün geceme öyle bir düşer ki
gün kıskanır
güneş utanır aydınlığından
çil çil yıldızlar kararır yanaklarında
gözlerim kamaşır
ve
ben hayretle izlerim şu senli güneşli geceleri
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta