Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Ey acılı İstanbul acılarını
Denize bırak balıklar toplasın

Zeytin dalları yok pınar başında
Koklayacağım yosunlar sararmış

sensiz olmamak için
yastığa düşmeden başım
Senin yokluğunu
kan doldursun
asi damarlarıma
uyansın içim

Atanları boş ver attırana bak
Kuduz gibi ona buna saldırır
Yapan meydandadır, yaptırana bak
Kuduz gibi ona buna saldırır

Keyfince kararı siz verirsiniz

kollarımı tutup
bileklerimden bağladılar
insan az değilmiş; delirmiş
gözlerimi mil ile dağladılar
yüreğim dost seçmeye görsün

Yürekleri yoktur korkar
Yozdur konuşanı yakar
Bir ölen, bin olup doğar
Havlaman İt oğlu itler

Türkiye’yi biz satmadık

Nice dertler savurmuş
Emeğimi yoğurmuş
Sevdasına köz olmuş
Lal olsaydı elde kem dil

Dünya İklim değiştirdi

Yusuf TER
1970 yılında Nevşehir’e bağlı Kozaklı’nın İmran

Köyü’nde dünyaya geldim. Öğrenimime ilk okul dördüncü

sınıftan sonra devam edemedim. Babam yurt dışındaydı ve

Yaban elde gurbet yaşar
Göçer gider Pire Nuri
Engel bilmez engel aşar
Uçar gider Pire Nuri

Selam söyler Yusuf Ter’e

Ölüm


Mavisinde,akında siyah keser
Karadeniz çırpınır dalgaları köpük köpük
Vahşet hırçın eser dağ yamaçları dökülür

Oyun oynamaya çıktı
Köylü kızı küçük Ceylan
Kırlara son defa baktı
Köylü kızı küçük Ceylan

Hayvan otlattı, yoruldu