Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Heyecanla, özlemle dünyaya geldi
Küskünleri barıştırdı
Yastığına nazarlık takıldı
Yemedi yedirdi, giymedi giydirdi anası.
Soğuklarda yorgan oldu
Aldı geceleri koynuna

Sözlerimi anlamazsın
Körmüsün beni görmezsin
Kendimi sana adadım
Gecem nasıl bilemezsin

Sevseydin beni anlardın

Linç kampanyası hemen başlatıldı
Savcıyla hâkime taş mı atıldı
Meze oldu medya, tuzu katıldı
İnsana değer yok, gördü Fazıl Say

Korku cenderesi bulup yaratmak

bakıyor hayata gözleri masum
çigarayı bırakalı yıllar olmuş
sakalı sacı ağarmış

avuçlarına nasır
dolmuş işten / ezilmekten

Füze kalkanına karşı duranı
Ey vatandaş suçlu diye kınadın
Görmedin sen çocuklara vuranı
Ey vatandaş eylemleri kınadın
… ABD’ye kul olmak mı muradın

Tuttuk laikliği deldik
Gül geliyor gül geliyor
Türbana kurban edildik
Gül geliyor gül geliyor
……….Ağlayın mendil geliyor

Genç kız hayata dolu, dolu bakıyor, yaşama anlam katmaya çalışıyordu. Doğayla baş başa olmayı seviyordu. Bunun içinde oturduğu yere yakın olan bir tepe vardı, o tepe genç kızın hayallerini süslüyordu.
Haftada en az 3 gün bu tepeye gelip hayallerini anlatıyor rüzgara, dağlara ve ağaçlara konuşuyordu.... Bu sırada büyük duygular yaşıyor ve gözleri buğulanıyor, kirpikleri yapışıyor, yapışan kirpikleri demir parmaklıkları andırıyordu.
Genç kız, tepede, bu derin duygular içinde, kıvrılıp bağdaş kurup oturuyordu. Ellerini yumuşak zemine dokundurur gibi, parmaklarının uçlarıyla yeşil otları okşuyordu. Bu davranış soncunda çok mutlu oluyor ve bedeninde ki stresi atıyordu. Böylece zamanın nasıl geçtiğini bilemiyordu. Çünkü, derin duygular içinde zaman hızla akıp gidiyordu.
Genç kız, bir gün, yine koşarak tepeye tam yaklaşıyordu ki, bir delikanlı o tepede dolaşıyordu. Çok sevdiği tepeyi, demek ki başkaları da seviyordu. Aslında, bu onu biraz üzdü. Çünkü onu kendisinden başka daha çok seven olamazdı. Bundan dolayı da yüzünü ekşiterek; sanki elinden oyuncağı alınmış bir çocuk gibi hüzünlü mutsuz adımlarla tepeye doğru ilerledi. Orada bulunan gence yaklaştı gence. Onu içinde kovmak geldi, burası benim der gibi kızgın yüz ifadesiyle tepenin başına vardı.
Genç adam, yavaşça boynunu döndürerek ayak seslerinin geldiği yöne baktı ve umursamaz bir tavırla uzaklara, kaldığı yerden devam edermiş gibi dağlara, ağaçlara yüzünü döndü. Öten kuş seslerini dinliyordu. Ayak seslerinin iyice yanına yaklaştığını fark ettiği halde, Bu güzel duyguyu dinlemeyi bozma dercesine, yanına gelen kişiyle hiç ilgilenmedi. Genç kız da bu durumu gördü ve hiç seslenmedi, ses çıkarmadı, o anı bozmak istemedi.
Kendiside genç delikanlı gibi durup her zaman yaptığını yapacaktıki; genç delikanlı; Sizi devamlı burada görüyorum. Uzaklara bakıyorsunuz. Yalnız geliyorsunuz, burası huzur veriyor değil mi? İnsanın en huzur ve güven duyduğu, baş başa kaldığı yer burası olması gerek dedi.

Dağlara karlarda yağdı
Gerillalar söyler devrim
Arılar unuttu çiçeği
Gerillalar söyler devrim

Gör o göz yaşı mutluluk

Şaşkın şaşkın etrafına bakarsın
Söyle bana birinimi ararsın
Alay edip gülüşüne çok kızdım
Yüzümü görmeden nere gidersin

Anılar aklıma düştü de susar

Gönül bize sevda verdi
Sevda gündüz gelmez
Gece düşüme girdi
Gönül bana sevda verdi

Gönül bize sevda verdi