Mahir usta elinde bükülen demir,
Canlanıp sanat olur, gelir dile.
Rab verir insanlara bir kutsal emir;
İşini düzgünce yap, olmasın hile.
Davut büyük aşk ile büküp demiri,
Şaşırır insan bazen, görünce:''acayip'' der;
İçinde bu insanın, yazık: ''acayip şeyler..''
13 Mayıs 2009 Çarşamba
Başı boş bir gemiyim,
Rotamı şaşırdım.
Nereye demir atsam,
Bilmem ki; meçhul;
Kayalar uzak değil,
Korkuyorum, çarparım.
Yıldızlar kayar, bir iz bırakır,
Zaman uzar tam bir asır,
Duygular kalır burada sır,
Anlatılmaz, anlatılmaz.
Kelimeler anlamsızdır,
Bir işe yaramaz.
Kalemim ayrılacağım senden,
Hasretine doyamadan,
Yaşayacağım günlerce,
İntikam alma benden.
Birzacık dinlen,
Zaman ayır kendine,
Yıllar neler aldınız benden,
Farkında mısınız? Ben bilemem?
Bir gençliğim vardı eskiden,
Artık o çağa dönemem.
Eskitip erittiniz beni,
Su gibi aziz, kar gibi ak olsam,
Dayanamam eririm bu sıcakta.
Gündüz hararet, gece ayaz olsam,
Alışamam bulunduğum ortamda.
Ağaç gibi sabit ayakta dursam,
Parıldayan bir yıldız gördüm ben,
Bu geceki karanlık semada,
Öyle bir güzeldi ki; bir bilsen,
Onunla gülümsedim ben aşka.
Büyük fırtına oldu zamanla,
Tasalanma dostum geçer bu günler;
Üzülme sakın, biter çekilen çileler,
Gül bahçesinde açar güller,
Dağları süsler açan menekşeler.
Ümitsizliğe düşme dostum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!