Seni her özlediğimde
Gökyüzüne bakıyorum göğün mavisinde
Gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her düşündüğümde
Suya bakıyorum akan anılarımda
Seni kaybetmekten korktuğum için.
Bazen bir garip olur
Sessizce ağlarım
Bazen radyoda içli bir türküye denk gelip
Yüreğimi dağlarım.
Gözlerimi
denizin mavisine bırakırım
Sensiz bu sessizlikle
Deliler gibiyim
Anılar defterinde gül yaprağı gibi
Sessiz sessiz kurudum gittim.
Sensiz bu sessizlikle
Deliler gibiyim
Şehrin ışıkları titrek titrek
Yanarken mum gibi eriyorum
Şehrin sessiz banklarına bakan sokak
Lambalarına karşı.
Yağmur ciselemeleri avuçlarıma dolarken
Saçların da arıyorum dalga dalga uçuşan
Seni uzaklarda izliyorum
Sen anlayana kadar
Seni hep kalbimin köşesinde duran fotoğrafınla rüyalara dalıyorum
Seni gündüzüme katarak gerçeğimle.
Seni uzaklarda izliyorum
Sen hissetmeden seni yazıyorum hep hece hece dilimde bitmeyen cümlelerle.
Ve ben artık seni değilde
Sesini duymayı gözlerinin içindeki sıcaklığı
Ellerinin soğuktan buruştuğu anı
Görmek istiyorum
Seni göremezsem bile
Dışarda adım attığın sokaklardaki izini
Şiirilerimde nolur sev beni cebimde ki bahaneler bitti!
Daha erken derken güneş tepemde bitti.
Ben yağmuru avuçlarımla toplarken ,
sen sel olup aktın gittin gözlerimden.
Ben rüzgarı dört nala giden ata benzettim
ne söz dinlettim nebde dizginlere vurabildim.
Sevdam mevsimlik değil
gözlerim senet aşka,
Öyle sevdim seni cihan üstüme gelse
Mızrap eylerim, bu ellerimdeki kan dolu aşkı.
Memleketin kış ayında bacalarında,
Tütüyor bu seccademin izinde kuruyan gül kokun.
Bir sevdaydı üstümden bir kova su döküldü.
Bir ninniydi gözlerimden harıl harıl damladı.
Damarlarımdan kana kana aktı geçti.
Biz yaşadık sevda döktü.
Biz ağladık sema serpti.
Bir türküydü dinledik efkarımızı dağıttık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!