Karda yürüyüpte,
kaybolan, ayak izlerini
Bulamıyorum, kanayan, yarası
Olan
Ağaçtan düşüpte kaybolan,
Cinayetin yarasını bulamıyorum
Kayboldum
Fakat adres sormak gelmiyor içimden
Aramıyorum lakin zeytin gözlerimin
Zindan karanlığında görüyorum
Tutsak olan karanlığında.
Deniz feneri misali rotamı seni görünce
Gökyüzünün siyah örtüsünde kaybolmuştum .
Güller ektigim yerde kurumuş diken olmuştum .
Sen dünyama girince güneş olup, ışık
saçmıştım .
Yıldırım olup toprağa düşmüştüm .
Hüznün sesi olup , yağmurlara kapilmistim.
Okyanuslarda dalga dalga biriken keder
Dağlarda kırıla kırıla uzanan gam
Üzerimde onca hayal
Sonbaharda bir lodoslu günün ardında pencerede uluyan hüzün
Bulutların arasından bomba gibi patlayan keder var
Üzerime onca hayal yükleyen mevsimler var mevsimler
Beni görmeyeli ellerinin güzelliği
Nasır tutmuş
Hüznün o rengi saçlarına bir bir düşmüş
O büklüm büklüm olan kirpiklerin
Ağlamaktan pas tutmuş
E beni görmeyeli duygularında
Hayalimin kanat çırpan kuşlarıda
Göçüp gitti bu kervandan
Ağaçların gölgesinde dinlenen
Yaşlı amcada unuttu
Mutluluğun bulutlara saklandığını.
Hayalimin kanat çırpan kuşlarıda
İnsanı kırıp geçtiler
Bu kervansız alemde
Bir dirhem olan iyiliğin şerbetinden
İçmez oldu bu elalem.
Nal koşulan ata binip
Binip gittiler zerre olan kötülüğün
Acıyla gectigim yollardan geçiyorsun.
Izlerime basarak kanimdan.
Sel olup akan giden bu gönlümden,
kapkaranlık sokaklar.
Soyle yoksa kezzap mı içiyorsun ?
Ellerim yıldızlar gibi,
Kapılar ellerimin değmesinden
Korkuyor kilitli açılmıyor ardına kadar.
Yatağımın sol tarafı öyle soğukken,
Gönlüm el vermiyor dönmeye
Yüz tutuyor
umudum sessizliğe.
Kim bilir kaç kez kara geceye bölündün
Uykuyla
Kim bilir kaç kez ipini doladın beşiğin sallantısına
Kim bilir ki annem geceleri gündüzümle
Kovaladın yüreğinin eline verdiği
Güzellikle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!