Yeryüzüne doğru, iner melekler
Nebiyi anmakla yanar yürekler,
Hakkın huzurunda, kabul dilekler
Bu akşam mübarek, mevlit kandili
Minareleri süsler birer birer
İsmin,
Nasıl söküldün içimden öyle,
Derin derin kan revan olmuş
yüreğim.
Nasıl toplayacaksın bu dertlerimi,
Beynimde olmuş çalı çırpı,
Çıkmıyor aklımdan o girdablı saçların artık,
Pas tutan ciğerlerine
rağmen parlayan yüreğin
Bir şiir kadar eski ve de nadidesin
Yüreğim kan ağlıyor inanki
Gömleğimde izin unutma sakın
Bu kalbi pas tutar yoksa ciğerin.
Ayrıntılarıdan ayırsam hayatımı
Desem ki ben seni çok sevdim
O kadar
Kapılar bir bir ardıma kapanırdı
Bir çağın en büyük zorluğuydu
Belkide seni düşünmek
Allta bir fon müziği
Çalıyor ve şiiirime bestekar olan ruhumun tellerine dokunur gibi
Harfler bir bir sıraya dizilerek göğsümün pütür
Pütür atan kenarına oturup okuyor
Avuçlarımın içine sevgi dolana kadar.
Gözlerim pencerenin kenarına oturup
Nasıl kar yağdı bugece sabaha karşı
Gündüz ortalık gelin gibi
Gökten döküldü tane tane sensizliğimin marşı.
Nasılkar yağdı bu gece.
Pencerede uluyan bir rüzgar
Gönlümde süzülen bir mısra
Anlatamıyorum sana olan sevgimi
Sen sevmesende bahar gelecek yine gönlüme
Nisan yağmurları yağsada eritmeyecek Karlar
Atında yaşayan
çiçek gibi olan aşkımı.
Ben böyle bir afete nasıl kavruldum
Kar tutmuyor nedense şehirleri
Artık
Sesini teybe çekip dinliyorum
Her gece lapa lapa yağan
Kar tanelerinin
Arkasında.
Karanlık çöktümü
Bekçi çöker sokaklarda sessiz Sessiz dolaşan yüreğimin harıl harıl öten sesime düdüğüyle.
Karanlık çöktümü.
Sokak sokak yanan lambaların önünde yatan gölgeme eşlik eder senin yokluğunun görüntüsü
Karanlık çökerken.
Karanlık çöktümü güneş bana batıdan doğar sende ise sessiz sessiz sabaha aydınlanır karanlık çöktümü.
Kelimeler bir birini yedi durdu
Gecenin karanlığında.
Özlemiş hikayelerde
Anlamını buldu
Gecenin karanlığında.
Ayda saklı kaldı mutlu olan aydınlığımın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!