Beynim bulanık hüzün kaplıyor
Geceyi,
Sol yanım üşüyor defterler karalı
Gitmenin vakti geldi artık,
Kangren oluyor ayaklarım.
Buzlar erimeden,Gitmek istiyorum
Sende benim rüyamda gördüğüm gizli
Sevgilimsin.
Hergünün sonunda beklerim
Gecenin gözlerimde seni
Andığını.
Sende benim gündüz beklediğim karartımsın
Bak kargalar terketmiyor
Yurdumu
Ötüp duruyorlar gün boyu
Sanki senden bir haber varmışda
Söyleyemiyorlar.
Bak Güvercinler çatı katına yuva kurmuş
Bir gün Göçüp gideceksin
Bu dünyadan cansız bedenini
Yoklayacaksın kefeninde
Toprağın ardında arayacaksın
Gözlerine yazılan gerçeğin kürekle suratına
Atıldığı anı.
Anladım senmişsin gökyüzü
Uzaklık görünür başımı
Kaldırdıkça
Mavilikler siyah olur
Gündüzüm gece olmuş dahi.
Yıldızlarlardan ayırıyorum seni
Hangi istasyona varsam
Ardımda kimsesiz
Bir gölge
Yitik nehirlerden koparak dalgaların
Arasına ilişen
Yalnızlığımın mabedinde beni bulan bir
Odanın ışığı yanıyor bütün gece .
Kelebekler gördüm lambanın etrafında adını sayıklıyor, merhamet adında geçince .
Ömrün boyunca ömür ektiğin bu kalbe sevgi ekiyor babam.
Güneş doğmadan, gölgen yansıyor yüreğime.
Ayak bastığım her toprak karışımdan senin çaban babam .
Kalbimdeki ışık, bu dünyada ki tek servetim sen olunca yanıyor.
Ben seni bu gönlüme sığdıramazken ,
sen beni bi rüyana sıkıştıramadın.
Ben seni her ezan sesinde duygularıma
yüklerken, sen
sazın telinde bana gam yükledin.
Olmuyor böyle artık, pencereler zindan olmuş bana seni görmeyince. notalar bir bir akmış kanıma ,
Ağlamıyorum bak sesime,
Saçlarımı okşayan hayallerindeki hüznün,
Karanlık gecelerde yağmurlarımı serpiştiriyor
Gönlüme,ağıtlar dolusu
kaderi yoksa.
İzlemiyorum yıldızları, artık perdenin arasından
Akşam güneşi iner pencereden
Gönlümün mapushanesine
Korkuluklardan
Kapılar ardı ardına
Kapanır ciğerimin nefesine vurduğun
Özlem kilidiyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!