Yusuf Ahmet Boz Şiirleri - Şair Yusuf Ah ...

Ne ayak dayanır buna nede hasretinde
Eskittiğim kalemler
Gerçeğin aşısı yağmurdur
Meyve verir eline
Rüyalar saniyelikdir çalar saatin sana kurdurduğu
Bir hikayelik kitaptın özetidir aslında

Eski bir türkçe kitabında senin adını okurken yanan lambalar sönüyor.
Eski bir Gaz lambasının yanında seni izliyorken elektrik doğuyor sen yokken.
Eski bir divanın karşısında oturup pencereden seni izliyorken yok oluyor perçemli tahtalar.
Eskiler eskiyorken sen bende hep taze kalmış bir anımsın sen hep bende kalan yeni bir icadımsın
Sen eskilerden kalan yeniliğimsin sen hep

Biraz yağmur yağdı bana
Biraz ben yağmura.
Bir şarkı çaldı havadan
Yarısına ben eşlik ettim
Yarısına gözlerimden süzülen damlalar.
Bir rüzgar kalktı havadan

Senide vururlar bir gün
Ey acı
Gül açan yüzlerimizde
Göğeriyor rengin
Solmasada
Senide bulur bir gün ey acı.

Ey gönülden yaprak yaprak dökülen
Sözüm senden bir damla olsa dahi
Övgü bulmadımı.
Ey Sevgili kayde değer sözlerim
Onda bir cümle olsa dahi son noktayı koyduktan sonra alev alev yanan samana bir su gibi ferahlık bulmadınmı sözlerden.
Ey başka dünyalarda yaşayan ama

Benimde eylül ayından bir ümidim vardı ,
düşen yapraklardan
aşkın ismini yazabilmek ...
Tütsü ekleyip kokunla uyuya kalabilmek .
Düşen yağmur tanelerin içinde , senin güzelliğini
yakalayabilmek , dalıp giderken aşka .

Eylül yaprakları
hüzün devşirsin,
O gülüşün bana her mevsim bahar getirsin,
Güneş tutulsun artık geceleri tutulan elimdeki
Sevgiye.
Uçurtmalar rüzgar gücü ile değil,

Deprem üklüğünde bir deprem
Oldu
Sanki minarelerde senin adın geçiyormuş gibi
Ey SEVGİ ACİLEN YARDIMIMA KOŞ DİYEREK.
akarsular zirvelerden Şırıl Şırıl akıyordu
Gönlümü kapmış güzelliğinde boğuluyor gibi el kadırıyordu

Birgun unutursun ey sevgili saçlarımı, kirpiklerimden düşen taneleri ,
ellerimde nasır tutmuş sözcükleri.
Birgün unutursun ey sevgili.
Mevsimler geçer bu ömürden tükenir hayat ağacı .
Bir tek senin sevdan tükenmedi işte bir tek sana yazdığım cümlelere, nokta koyamadım işte
bir gün hatırlasın benide sevgili ,

Gururunla ezdin bu kalbimi.
Hislerin kötüymüş yalnız bıraktın
beni .
Baki olan tacın gözlerinmiş, bir hayale
daldırdın beni .
Gururun dünyaya bir cehemen oldu .