Yürüyorum,
cebimde kırık cam parçaları
biraz önce şehrin
bir yerinde patlayan bombadan
parçalanmış pencerelerden dökülmüş
elimde kızıla kesmiş kağıt mendiller
kanayan yerlerimi siliyorum…
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Yürüyorum,
Nereye ben de bilmiyorum… )))) bazen nereye yol aldığımızı bilmeden yürürüz. bazen gideriz isteksizce. farkına bile varmadan geri döneriz bazen. belkide bu bir kaçış bütün çirkinliklerden. bütün sahtelikten. duyarlı yüreğinizi kutluyorum. saygılar. azime gürlek
Yürüyorum,
Nereye ben de bilmiyorum… )))) bazen nereye yol aldığımızı bilmeden yürürüz. bazen gideriz isteksizce. farkına bile varmadan geri döneriz bazen. belkide bu bir kaçış bütün çirkinliklerden. bütün sahtelikten. duyarlı yüreğinizi kutluyorum. saygılar. azime gürlek
kırık cam parçaları acılar geçmişin yüreğinde
kopartılmış atılıyor bu gün yine önümüze
unutulmak istenen anılar bir bir hortluyor
utanmazlıkla sevgisizlik ortada cirit atıyor.
kaç git koca şehir sana yakışmayan yaşamdan
dağ kokularının saflığına sığın bu hayasızlıktan
koynunda götür eskide kalan bizleri
yaşat güzelliğinde bu cansız bedenleri.
demek geldi içimden , affına sığınarak dost gönül.)))) ne kadar dolmuşuz hepimiz meğer, teşekkürler tercüman olan kalemine
sevgili Erdal,kalemi hırçın,sevdası ve yüreği pamuk.O cam parçaları senin gibi yüreklere işlemez bundan eminim.Kocaman sevgilerimle..Seher Duman
Güzel ifade etmişsiniz yaşadığımız acı olayı....Hüzün kokan bir şiir.Tebrikler...
Harika bir şiir okudum Erdal.Kalemine sağlık.Bilmeden yürünmez Erdal.Hedefe yürüyeceksin.Selam ve sevgiler.
Yürüyorum,
Nereye ben de bilmiyorum…
Nereye yürüdüğümüzü biliyoruz sevgili Erdal..Sadece yollar viran, yollar yorgun, yürekler ağrılı..Bazen umutsuzluğun çarmıhına geriliyor düşüncelerimiz, ilkelerimiz ama yine de kimse döndüremez yolumuzdan biz attığımız adımın inciteceği ve yücelteceği erdemleri küçükten öğrendik...
Şimdi kanlı pazarlar kurulsa bile kimse yolumuzdan döndüremez!!! sadece çaresiz iç yangınlarımızda çıkartmaya çalıştığımız her bir cam parçası sitem olur akar kalemden....Dış yaralarımızı sararız ama ciğerimize saplanan şarapnel parçalarını kimsenin sökmeye gücü yetmez..
Bir gün yollar kesişecek aydınlık günlerin doğacağı maviliklerde.....
Sevgilerimle
Hepimiz bilmediğimiz bir sona doğru, gözümüz kapalı, yüreğimiz sevgiden uzak, kin ve nefret salmış dört bir yanımızı, duymadan, görmeden gidiyoruz.
Yalnız yürekler değil, bedenleri bile paramparça edercesine, hırslarımıza yenik düşerek yürüyoruz bilmediğimiz bu dünyanın kirlenmiş yolalrında, temzilenmesi zaman alacak biliyoruz ama kalem ile savaşan bilzer ilk adımı atmalıyız, daha çok geç kalmadan.
sevgili dost, dizelerinizdeki isyanı an be an yaşıyoruz hepimiz ama susuyoruz ve sanırım susmayada devam edeceğiz.
Kutluyorum duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi. Yüreğinizi bizlerle paylaştığınız için teşekkür ediyor saygı ve sevgilerimi bırakıyorum sayfanıza.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta