Bazen bir şarkı oluyor,
depreştiren hasreti
bazen bir kır çiçeği…
ayışığında gölgemi yalnız görsem,
içim yanıyor…
sağ tarafım fena acıyor
Aşktan yandığımda anladım
ne demek olduğunu
ölümsüzlüğün..
direnç bıraktım ardımda,
bir de umut..
elimdeki ateşi,
Sana şiir yazmak,
zor değil ki, küçüğüm
bahar gibisin sen,
dallarında çiçek açmış..
sarmış sarmalamış,
pamuk bulutlar yüreğini
sokaklarında
yalnızlık dolaşıyor bu şehrin
büküyor boynunu
büküyor yalnızlık
aşklara küsmüş
hüzünbaz bir devin
Acıyla yırtıldı gökyüzü
al'a boyandı mavi
barışa kan sıçradı
kana bulandı insanlık
dört bir yanda yangın var
aynı toprağa düştüğüme mi yanayım
aynı çağda yaşadığıma mı
kurusam çöllerde
bir damla su istemem senden
kurak gecelerde
garbi yeli olsan istemem
iyi akşamlar garson bey!
efkarı az,
neşesi bol bi masa lütfen!
e tabi varsa...
yoksa da aldırma!
verirsin şimdi,
Başımızda kavakyelleri estiğinde,
ne güzelmiş yaşamak...
hiç inmemiş uçurtmalarımız gökyüzünden
delikanlı yüreklerimiz hep kenetlenmiş.
koşullarımız ağır olsa da,
kavakyelimiz hep esmiş...
Hep kederden içilmez ki bu meret
Bir de neşeden içelim dedik
Şarabın ilk kadehindeymiş neşe
Diğer kadehlerde biz yine kederlendik
Daha ergenlikten çıkarken,
öğretmen olmuştuk, biz!
isyankardık!
devrimciydik,
Allah'ına kadar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!