Ardından döktüğüm göz yaşlarına
Şiirler ağlıyor sözler aglıyor
Bu karanlık soğuk suskun odamda
Takvimler ağlıyor duvarlar ağlıyor
Canımdan can gitti ömrümden ömür
Sonbaharı gözlerimden akan
Üç beş damla yaşla uğurladım
Kışı biraz özlemli biraz yorgun
Ve ellerim boş karşıladım
Sen yoksun ya yanımda
Sanki şehrimden sürgüne yollandım
Derdin büyüdü içimde
Nefes alıp verdikçe
Ben unuttum dedikçe
Çoğaldın sen yüreğimde
Sakladım seni ellerden
Uzaktan bakıyorum şimdi gözlerine
Sen beni farketmeden
Dağlar ötesinden
Umutlar ötesinden
İmkansızlıklar ötesinden
Ey kendimi tanidiktan sonraki benin sahibi yar..
Yürüyerek kaçsam senden koşarak geri geliyorum..
Hala avuçlarıma bıraktığın yanlızliğinla beraberim..
Gözlerim hep aynı yere dalıyor, sana doğru..
Belkide en iyi bildiğim şeydi seni sevmek
Çünkü ben seni severken insandım
Seni severken anlamliydi yazdıklarım
Yuregimde biraktigin tatlı hüzündü
Beni yaşama bağlayıp ayakta tutan
Velhasıl anlamını yitiriyor şiirlerim
Odak noktalarımız birbirinden öyle ayrılmış ki
Uzaklaşmış gozbebeklerimiz
Ellerimiz, gözlerimiz
Aldığımız nefes uzaklaşmış birbirinden
Uzaklaşan olanca şeye rağmen
Direniyorum yüreğimdeki seni
Çayda bahaneydi şiirde
Hepsi bahaneydi
Maksat seni görmekti
Bir kez daha bakmakti gözlerine
Gülüşünü izlemekti
Sevkatini hissetmekti
Güne ' sen ile başlıyorum
Günü ' sen ile tamamlıyorum
Aklımda ' sen fikrimde ' sen
Gündüzüm ' sen gecem dünden ' sen
Herşeyimde ' sen varken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!