Bir gün döneceksin bilirim;
Bir Temmuz sıcağında,
Belki de sabahın şafağında,
Döneceksin bilirim.
Bir elinde karanfilim,
Belki de sende kalan mendilim,
Dostluk; bir masanın etrafında yan yana oturup muhabbet etmek değildir yalnızca.. Omuz omuza verip, kol kola yürümektir aynı zamanda; ardı bilinmez yolculukta...
Posta treni gibi yol aldım; o gar, şu gar
Kalpten kalbe daldım; bir o, bir şu, bir de sen yar
Aşk denen yolcuyla kaldım; son istasyon da var
İndiğin yerden aldım; acısıyla yadigâr
Şarabın rengi kırmızı
Aşkın tadıysa şarabi
Düştü mü gönüle sevda hırsızı
Ne yaparsın yap, yürek harabi
Bazen yakın gözlüğüyle bakıp, fazla büyütüyoruz sevgiliyi. Bazen de uzak gözlüğüyle bakıp, küçümsüyoruz sevdayı. Yapamıyoruz bir türlü adrese teslim ortayı. Ya direkte patlayıp geri tepiyor ya da doğrudan aut olsa bile korner veriliyor. Ve hiç değişmiyor skor, aşklar hep uzatmalara kalıyor...
Devamı gelecek, bünsüz sözlerim
Reva mı görecek, günsüz gözlerim
Nasibe kalmış ah, tünsüz düşlerim
Oysa seni can oy, dünsüz özlerim
Adaletsizlikler, zulümler, katliamlar ve savaşlar yüzyıllar geçse de kirli emeller sebebiyle maalesef bitmeyecek. Belki bazen duraksayacak ama başka zamanlarda ve coğrafyalarda aynı veya benzer kirli emeller yüzünden acılar yaşanmaya devam edilecek. Bazı yerlerde acılar yaşanırken, bazı yerlerde gündelik yaşamlar pek değişmeden devam edecek. Gündelik yaşamın değişmediği yerlerde de zamanı gelince acılar yaşanacak. O zaman da önceki acıların yaşandığı yerlerde hayat normalleşmiş olacak. Zaman ve coğrafya yönünden bu kısır döngü hep yaşanacak. Bu kısır döngü içerisinde hiç değilse vicdanların ve umutların tükenmemesini ümit ederim. Çünkü; insanlar er geç ölür ve yerlerini başka insanlar alır. Fakat vicdan kalmayınca, insanlık ölmüş olacaktır. BeNoKYaNuS DuYGu OkYaNuSu
Adaletsizlikler, zulümler, katliamlar ve savaşlar yüzyıllar geçse de kirli emeller sebebiyle maalesef bitmeyecek. Belki bazen duraksayacak ama başka zamanlarda ve coğrafyalarda aynı veya benzer kirli emeller yüzünden acılar yaşanmaya devam edilecek. Bazı yerlerde acılar yaşanırken, bazı yerlerde gündelik yaşamlar pek değişmeden devam edecek. Gündelik yaşamın değişmediği yerlerde de zamanı gelince acılar yaşanacak. O zaman da önceki acıların yaşandığı yerlerde hayat normalleşmiş olacak. Zaman ve coğrafya yönünden bu kısır döngü hep yaşanacak. Bu kısır döngü içerisinde hiç değilse vicdanların ve umutların tükenmemesini ümit ederim. Çünkü; insanlar er geç ölür ve yerlerini başka insanlar alır. Fakat vicdan kalmayınca, insanlık ölmüş olacaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!