İnsan yorulur, yorulur mutlu etmekten
Bir aşık sevdalısını gülümsetmekten,
Sirkteki cambazsa insanları güldürmekten
Ben bile yoruldum onu beklemekten
Bir yerden sonra hüzün alır yerini
O sensiz gülüp eğlenirken
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta