Mevsimlerden sözde ilkbahardayız
Fakat gönlümün her tarafı güzle kaplı
Hüzün her gün kapımda bekleyen davetsiz misafir
Günün ilk ışıklarına sensizlikle uyanmak işkence gibi
Rutinim olan yollarda senle karşılaşmanın aciz hissettiren umudu
Her adım atışımda senden kilometrelerce uzaklaşıyor gibi hissediyorum
Kalabalığa atıyorum kendimi ama beni çeken bataklığın girdabındayım
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta