Bu kentin kaldırımları hasta insana döndü.
Kıvrılıp dönen yollar, bu yanmayan ışıklar,
Yorgun gezintilerde tüten ışığı söndü,
Ben umudu ararım, umutsuzluk kucaklar...
Ne zaman hatırlasam kaderime yanarım
Yemyeşil ufuklardan meyvemi arıyorken.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta