Yüksünmedim; yarınıma doğru yola çıktım,
Sürünmedim; kah yoruldum kah dinlendim,
Sevinmedim; ümide doydum, sevgiye acıktım,
Zevklenmedim; kah zengindim kah dilendim.
Yalan yanlış yollara saptım bazen;
Kah doğruyu buldum kah düştüm derde,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Cok, cok harika bir siir okudum, anlamlari dolu dolu.Tebrikler sayin sair.
Güzel bir hece serbest arası şiir ama teması çok etkiledi beni.
Sevgili Cumhurum hayat bu işte ne her zaman güldürür ne de ağlatır.
İnişli çıkışlı bir güzergahta gider dururuz.
Selam ve sevgiler
BEN UZUN SÜREDEN BERİDİR... BENİ YOLCULUĞA ÇIKARAN NE BİR ŞİİR...NE DE BİR ŞAİR İLE KARŞILAŞMAMIŞTIM
SAYGILAR
Şairin kendi sesinden şiirini dinledikten sonra da
Ya şu dizeye de demeli:
Murada ne hacet; murad bir kara toprak, bir de kürek...
Bu dize içinden de çekip aldığım:
murat bir kara toprak. bir de kürek.
Ya ermiş yol gösterdi bana, ya sazen,
Kah kürk giydim dolaştım kah pecmurde
Bu iki dize neden gönüle zıpkınlamadı şimdiye şimdiye.
Peki şu;
Kimi ilkbahardı yaşadığım, kimi hazan;
Eremedim yaza, doyamadım güneşe belki,
Dost dedim; Kimi Mehmet kimi Hasan,
İzbelere düştüm, sayamadım ne sonu ne ilki..
Dokunan bir yolcu sesiydi.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta