Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
bu kadar kıyak,ulvi kaideleri bazen ayağa düşürebilir canım kardeşim.
herkesin kendisini yönetmesi,irade-i cüz'iyesiyle dar dairede olmalı.ama toplumlarında başında isdidatlı olanlardan yönetici insanlar mutlaka olmalı.yoksa kaos ve kargaşa olur.bunun örnekleri ALLLAH(cc)ın yüz yirmi dört bin peygamberleridir.kendilerine tabi olanları Hakkın emrine göre yönetmişlerdir ve yerlerine halefler bırakmışlardır.yani bu yine Allahın kulları için yine Allahın takdiridir.selamlar.saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta