Varlığımız daima yokluğu solur.
Varlık neydi?
Yokluktan beliren iz.
Neydi can?
Bir parça aş, bir yudum su, biraz nefes.
Yaşadıklarına doymalı, yaşayacaklarına kanarak susamalı ve yaşananlardan her daim huzurla kendini solumalı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta