Ayrılık mor bir ırmaktı yaşamımda, akıp durdu
yitik zamanda rüzgarla paylaşılmış mutluluklarım yoktu
köprüsüzlük, ey iletişimin tutsak edilmiş yasak dili,
ey ölümcül aşk özlemi, kavuşamadım gitti işte...
Yitirecek hiçbir şeyim kalmadı, çekincesiz söylüyorum
ağlamak isterdim şimdi, sahipsiz bir çocuk gibi
insansal olan en güzel duygu değil midir ağlayabilmek
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
