Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Kıral bir gün rüyasında çok kötü şeyler görmüştü
Bir tane bile kalmamış, tüm dişleri dökülmüştü.

Sabah yanına çağırdı sarayın yorumcusunu
Yaşlı adam anlamıştı Kıral’ın bu korkusunu.

Adamın biri eşine bir vazo hediye etti,
Dar ağızlı güzel vazo kadının hoşuna gitti.

İçine çiçekler dizip salonda bir yere koydu
Akşam eve geldiğinde bir baktı ki vazo yoktu.

Adamın biri eşine bir vazo hediye etti,
Dar ağızlı güzel vazo kadının hoşuna gitti.

İçine çiçekler dizip salonda bir yere koydu
Akşam üstü geldiğinde bir baktı ki vazo yoktu.

Ben seni kırdım gördüm içindeki nefreti
Sen beni kırdın gördün içimdeki sevgiyi
Kırmak veya kırılmak gerekirmiş hayatta
Böyle görünür imiş insanın içindeki.

Ankara, 26.04.2017, 12:45

İkimiz de bir olsak şu dünyada
Sen ben olsan, ben sen olsam ne çıkar?
Hiç kimseyi kondurmazsın dalına
Yaprağına bir kez konsam ne çıkar?
…
Sen yalnız, ben de yalnız ne gerek var?

Küçük Kırmızı Balık
Şipidik şipidik yüzüyor
Evinden uzaklaşıp
Annesini üzüyor
***
Geziyor sağı solu

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 2

Kurt ormanda avlanırken
Büyük bir antilop gördü
Yakaladı antilobu
Bir hamlede yere serdi.

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 12

Bir zamanlar koyunlar
Çayırda otluyordu
Birkaç çoban köpeği
Onları koruyordu

Dağda bir Kurt aç kaldı, bir kasabaya indi
Fırının tezgâhından bir tane ekmek yedi

Sütçünün çanağını devirip içti sütü
Kasabın vitrininden kaptı bir parça butu

Kırmızı, turuncu, sarı,
Yeşil, mavi, lacivert, mor
Bu renkleri ezberlemek
Kimbilir ne kadar da zor.

İki kelimede gizli