Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Çoğumuz hayat denizinde
Yönümüzü ve yolumuzu gösterecek
Rotaya sahip değiliz.
Hoş, rota belli de olsa,
Hedefler bile var olsa
Mutlaka gemi rotadan çıkmakta zaman zaman.

Gel seninle bugün biz
Yine çocuk olalım
Çocuk gibi saf, temiz
O günleri analım.
…
Ben tamirci, sen usta

Büyük üstad ve şâirler saraylarda dolanmadı.
Nice güzel eser verdik kıymetimiz bilinmedi.

Dört dörtlük bir eserinde bir kelime virgül için
Eleştirip yerenlere ârif olan alınmadı.

Sensiz bahar buralara asla gelmez bilesin
Değeri yok sabahları erken düşen jâlenin.
İsterim ki ömür boyu ağlamayıp gülesin
Rengi de yok kokusu da ne gülün ne lâlenin.

Gelmedi hiç bu dünyaya imkânsız aşk böylesi

Japonya’da dördüncü yüzyılın sonlarıydı
Nintoku Japonların İmparatorlarıydı

Bir gün çıkarak baktı sarayın kulesine
Dikkatle göz gezdirdi halka ve ülkesine

Kış çok çetin geçmişti, bütün orman soğudu
Hayvanlar çok üşüdü, kimi canından oldu.

...

Ankara, 29.01.2020, 21:05

Sonbaharda kasımpatı açarken
Çağdaş, laik düzen kurdu ülkemde.
Saatler tam dokuzu beş geçerken
Hayat durdu, zaman durdu ülkemde.
…
Yüreğimiz hasretiyle yanarken

Kaybetmeye öyle alışmışlardı ki
Artık normal geliyordu
Öyle kanıksamışlardı ki kaybetmeyi
Kazanmak akıllarının ucundan bile geçmiyordu
Çünkü kazanmak zordu,
Evet, imkansız değildi ama zordu

Güzel yemekleriyle ünlü bir kadın vardı
Oğlu sevdiği kızı bir gün eve çağırdı

Niyetleri ciddiydi, bu yüzden delikanlı
Düşündü: “Kız annemle, babamla tanışmalı”

KEDİCİK

Camdan dışarı bakıyor
Çok güzel bir kedicik
Burnu, kulakları,
Patileri küçücük.