Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Ayaklarım yerden kesildi benim,
Tam dört aydır bir kuş tüyü gibiyim,
Rüzgar alıp götürse uçurarak
...Pencerenden içeriye bıraksa
...Sana baksam sabaha dek güzelim.

Koca bir yanılsamadan ibaret zaten
Hayat dediğin,
Sana ayrı, bana ayrı döner
Dünya dediğin.
Kimse söylemez ama
Herkes bunu bilir.

AKŞAMA 22.06.2016
Fitne çıktığı zaman atla giden attan insin, koşan yürüsün, yürüyen dursun, duran otursun.
(Hz. Muhammed)
…
Rüyalarınızı gerçekleştirmenin en iyi yolu uyanmaktır.
(Muhammed Ali)

I. SUNUŞ

…Aman efendim, aman
…Bu hikâye pek yaman
…Duyan nasihat alsın
…Zamanlar eski zaman.

Ağlamazmış erkekler, halt etmiş onu diyen,
Nasıl dayanır buna, âşık bir erkek kişi?
Ya bu akan şey nedir, süzülüp gözlerimden?
Ya istisna olmalı, ya da aşk kadın işi! ...

Biliyor musun o akşam Periler,
Seni gördüklerine sevindiler.
Sevmeye, sevilmeye layıkmışsın,
Bahtın, yolun açık olsun dediler.

Ankara, 06.08.2015

Seni mutlu edecekse uzaklığa razıyım.
İstersen dünyanın ta öbür ucuna giderim.
Daha olmadı, mezarımı şimdiden kazayım
Kimbilir belki de seni böyle mutlu ederim.

Beni görmeyince nasıl mutlu oldun kimbilir?

Bir lokma, bir hırka, bir de Mersedes,
Olsa ne güzel olur din, Diyanet.
Haram imiş kırmızı don ve lades,
Kimse demez bunun adı Hıyanet.

Ankara, 23.05.2015

Sana yazdıklarımı toplasan kitap olur.
Belki çok satmaz ama, hep ezbere okunur,
Aşıkların kalbine her hecesi dokunur,
….Şirin’e aşık olan Ferhat’ı anıyorum,
….İnan seni onlardan daha çok seviyorum.
Ankara, 26.05.2015

Kamer Genç gitti;
Türkiye bitti,
Büyük bitti,
Millet bitti.
Meclis kaldı kuru kuru bir tek.
Velhasıl Kamer Genç gitti, TBMM bitti.