Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Ne zaman başbaşa kalsak seninle,
Gözlerine bakıp dalar giderim.
Dargın mısın, küs gibisin benimle,
Kurumuş gül gibi solar giderim.
.....
Seni gördüğümde bakar kalırım,

İşte bir yolculuk daha başladı,
Senden uzaklaşıyorum gitgide.
Yokluğun ta yüreğime işledi,
Özlemeye başlıyorum gitgide.

Ankara, 23.09.2015

İlk gördüğüm gün vuruldum ben sana,
Şu gönlümün yanışını görmedin.
Sırılsıklam aşık oldum ben sana,
...Bu kalbimin çarpışını görmedin,
...Çok ağladım, gözyaşımı görmedin.

Nükleer Santral ister, Öcalan’a genel af,
Milliyetçi oldular, halkı buldular ya saf (!) .
Barajı aş’cam diye çok fazla ümitlenme,
GöZüyle inatlaşan donuna sAçar, boş laf.

Ankara, 24.05.2015

Altın tuvalet yapmış Milletin parasıyla
O tuvalet yerine ağzına sıZacaklar,
Ortaya çıkacak hep akıyla, karasıyla,
O nazik kAçınıza pamuk tıkayacaklar.

Ankara, 26.05.2015

Onlar kertenkele, biz hep kertilen,
Düzen değişse de biziz düzülen,
SEktir olup gidecekler hepsi de,
Çoğaldıkça pişman olup üzülen.

Ankara, 30.05.2015

Perinçek: Sen "Türk yok" dersin,
Tanrım akıl-fikir versin.
Sözünü geri almazsan;
O Çin Seddi sana girsin.

Ankara, 05.06.2015

İstemeden ben bu umutsuz aşkın
Seline kapıldım göz göre göre.
Bilmeden ateşine düştüm şaşkın,
Yanarak kül oldum göz göre göre.

Ankara, 08.09.2015

Her bir damla binlerce duygu ve anlam saklı
Gözlerden süzülen o iki damla gözyaşı.
Kimi boşuna kimi ağlamakta çok haklı
Hıçkırarak dökülür inci gibi gözyaşı.
* * *
Gözyaşıyla yoğrulmuş bu kapkara çamurlar,

En sonunda Merkür’e vardım bakın,
Limanları ve gemileri yaktım,
İyi sır saklarmış, hem O’na yakın
Ferahladım, ağlamayı bıraktım.

Millî Kütüphane Metro durağı/Ankara, 26.06.2015, 18:50