Madem kaçmak istersin
ömrümün telaşından
Gözüm görmesin seni
Şiir ol, git başımdan
Göz gözü görmüyor sokaklarda
Binalar yıkılıyor
altında kalıyorum...
...
Sensiz bir kavganın ortasında
...
Ne zaman hüzünlensen
Gözkapakların gölgelenir
İki çizgi belirir
Gözkenarında
Unuturum her ne varsa
Sana dair,
İyi değildir zamanlamam
Yanlış zamanda vurulurum tomurcuğa
Yanlış zamanda açar bahçemde çiçek
Gün doğumum daima kalır yarına
Ben ara sıra bir şiir okur giderim
Benim sevdandan anladığım şimdi
Gözlerini bırakıp gidişin
arkanda
Ayak izlerinin silinişi kaldırımlarda
Ötesi el,
ötesi yabancı....
En büyük mutluluk senle olmaktı
Dondurup zamanı bakışlarında
Gözyaşlarıyla dolup taşmaktı
Ve acı çekmekti senin uğrunda
Aşkın kadar büyük bir öfkeyle
teğet geçtiğin hayatımın özetinde
yoruldum
isminle başlayan şiirler yazmaktan.
Bilirim
aşk ince mevzu
Iddiaya girerim
Ankaraya en çok yağmur
yakışıyor.
Açık ara farkla.
Ve yanıma
Ben var ya ben senin
Gelmişini geçmişini
Yedi düvel, ölmüşünü
Yüreğinin sevmişini
Sana gönlü düşmüşünü
Senden öte can bilirim
Bir çocuk şarkısında ağlıyorum
Mevsimlerden sonbahar
Yağmur yağıyor doludizgin
Gökyüzünde çok sevdiğim gri bulutlar…
Ne çok severim bilmezsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!