Yeniden Üretim Şiiri - Kasım Kobakçı

Sınırla evrenimi,
Çoğaltma gölgelerini, çıkar gövdemden benliğimi.
*
Kopya suretler, gece yarısı dehlizlerinde saklı,
Yarım bırakmıyor gölgeler,
Işığa bir sığınak, bir nefes kaldı.
Onu da çal ve git.
*
Kısır bir yalıtılmışlıkta, canlandı suretler,
Tekrar eder mi?
Başlangıç yalanında,
Düşmanca bir tekrar kaderim,
Görünümümde sıradanlaşan kopyam...
Bırak özgün suretimi.
*
Tekrar ediyorum,
Tanışıklığım esintiyle ve hüzünle,
Sen git tekrar,
Sonsuz döngüsünde, yontma ruhumu,
Bir titreşim sonun olur, var git sen tekrar.
*
Gün batımları tekdüze,
Bitkin bir uyumsuzluğa, mahkûm oldum,
Gözlerim donuklaşmış denizde,
Değmedi rengine, bir özgünlük,
Kır sınırsız yankıları,
Çoğaltma siluetleri içimde...
Bükülmeden git tekrar.
*
Bak...
Tek bir düşünce, belirmiyor zihnimde,
Solgun mevsimler,
Çoğaltma kokuyorsun tekrar,
Bulanık gölgelerde düşüncelerim,
Seçemiyorum şekilleri,
Suretler belirsiz kaldı...
Düşüncelerime değmeden git tekrar...
*
Yansıma senin renginde,
Düşme sakın, tutun gölgelere,
İllüzyon sende belirirken,
Özgün suretime, esaretsiz düşme tekrar,
Bırak bir iz bıraksın deme sakın,
Koru kendini,
İmgelerimin arasına sızma.
Kopya olursun tekrar.