Yedi Dizelik Yedi Gece Şiiri

I
Art arda düşler geldi
Yaseminin doğum gününe
Art arda geceler
kuğuların ak uykusuzluğunda

Çiğ yapraklarda doğar
Uçsuz bucaksız gökte nasıl doğarsa
Yıldız parıltısı gibi arı duygu.

II
Uyumlu, yıldızlı geceler sessizliği getirdi
Ardından bir ezgi sardı havayı
Sevgilisi
Büyücüsü yabancı seslerin

Silik bir gölge kaldı geride
Ve onun çatlak güveni
Ve geçmeyen baş dönmesi -- orada

III
Bütün serviler gece yarısını gösteriyor
Bütün parmaklar
Sessizliği

Düşlerin açık penceresi dışında
Bir giz
Açıklanıyor yavaş yavaş
Ve renk gibi yıldızlara yöneliyor!

IV
Çırılçıplak bir omuz
Gerçek gibi
Bedelini ödüyor
Özlemimin
Gizli orak biçimli ayın altında
Tek başına parladığı
Gecenin kıyısında.

V
Anılar sardı korunmasız geceyi
Mavi
Kırmızı
Sarı

Açık kolları düşlerle dolu
Dingin saçları rüzgârla
Gözleri sessizlikle

VI
Anlaşılmaz gece, sınırsız acı
Yorulmayan kirpikler
Bir hıçkırık bulamadan yanıyor sızı
Dengeye kavuşmadan çöküyor yıkım

Ölümün kapısındaki pusu
Yazgının eteğine işlenmiş karışık desenlerde
Yok olup giden düşünce gibi.

VII
Ayın tacı gecenin alnında
Gölgeler gözün yüzeyini
Paylaşırken

Ve keskin kulağın ölçtüğü acı
İster istemez çöküyor
Hüzünlü yat borusunun battal ettiği
Düşüncelere.

(İngilizceden çeviren Cevat Çapan)