Her biten gün bir yenisini doğuruyor ve gözlerin güneş…
Her güneş yakmaz sevgili sen gibi… Yanışım yeni yazılara meydan okuyor.
Öfkemi kustuğum satır araları, kimliğini gizlemiş olsa bile; bende açık bir yara…
Kabuk bağlamayan düşlere soyunuyorum.
Yalnızlığın hüküm sürdüğü geceleri, ben her gece sen diye üzerime giyiniyorum…
Öyle yalnız, öyle dolu…
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta