Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Yaşlar ve gözler aşk içindir
İnsanlar mutlulukları yaşamak ve sevdaları yüreklerinde taşımak için yaratılmışlardır.
Seni yüreğimde, sıcacık duygularla taşıyorum.
Gönül bu, vurgunum, kalbim buğularla bezeli,
Tariflerdeki hasret damlaları saçaklarda ve sen canımdasın.
Dünyanın en güzel çiçeğisin,

Viran gönüller, ıssız sevgiler,
Isınmıştı yine de yüreğim.
Yorgun ayaklar daha kaç adım atacaktı?
Titriyordum.
Tüm vücudumda hissettim benliğimle,
Mevsimler birbirinden kopuyordu,

Aşka sarkmış gözlerin yeşilinde yıldızlar kayar,yangınlar ellerimden lavlarla dökülür, inadına sevmenin bahtsızlığı mı dersiniz? Gözlerde tebessümü arar bakışlar ve mutluluk yazılmak istenir günlere, ama yazmaya çalıştığımız yaşanacak olandır, yamalı aşk olmaz, gelmeler ve gitmelerle sevda yolu yürünmez, duygusal iklimlerin sabahında buz kesiyorsa günler, durup bir bakın sevdiğinize, o sizi sevebilecek mi, bu yolda yürüyebilecek mi? Yıldızlarda sevgili aramayın, gerçekler yaşadığın şehirlerde değil mi? Garip fırtınalara tutulan kalpler size sözüm yok kimi bulsanız yüreğinizi açarsanız sonu bu derim. Sevdiğinize kırmızı akın kan olun can olun ama sadece siz değil bir yürek olun. Biliyorum ki bir gün ya da bir gece sonlanacak bu hayat kırışıkta olsa ay gibi de olsa bu yüz solacak, tüm yollar bitecek ve o gün her canlıya gelecek, ne dilin kalacak ne de ağlayan gözler, siyaha düşecek zaman, dostların bir şehre haykıracak ama gidensen dönülmezlerdesin. Doğdun, yaşadın, sevdin, geldin gidiyorsun zaman ne kısa değil mi? Yaşadığın acılara, hüzünlere mi yanasın? Yaptıkların ve eserlerin varsa anılacaksın, yoksa yok. Siz yok oluşu aramazsınız o sizi bulur, rayların bittiği yerde tren kalır, gidilen yolda ne gördünse, ne yaşadınsa, melek ya da şeytan ruhunla. Nerdesin diyen gözler gecelere bakıp kalacak, belki düşlerde görürüm diye. Beklemekte zaman ve avını almakta avcı, ya da verilecek bir borç, ödünç alınmış bir ömür, damla gibi düşeceği anı bekleyen.
Ben sevdaya bakan insan, sen o sevdayı ruhlarda yaşatacak can, geriye baktığında ne kalan insan, ne de yaşayan can.


30.09.2006 Şiirhan/Yalova

Gözler güneşe bakarsa,
Kuytularda ağlamazsın.
Dilin söylerse aşkını,
Asla ağlamazsın.
Sevgin ışık vermezse,
Karanlık seninledir.

Gül yapraklı yüreğimdesin,can gibi içimdesin,
Pınarlardan akarken günlüme dökülensin, sevilensin.
Gözlerimdeki aşkı bilensin, sevdamla eriyensin,
Gönder gözlerini, hasretlerle bekliyorum aşkım.

Önce bakışların gölgesi düştü akşamlara,
Sonra saçlarını dağıttı rüzgar,
Çılgın bir ateş düşmüştü içine
Yüreğinin çekildiğini biliyorsun artık
Gözlerden kaçan aydınlığın ikliminde,
Dökülüyor sevda yaprakları ansızın

Marmara’da yeşilli mavili yerdesin,
İstanbul’dan, İzmit’ten, Bursa’dan gelir sesin,
Kirazını, çileğini, kestaneni, balını gelen yesin,
Yeşil mavi yolunla yaşanılacak kentsin Yalova.

Altınova’da Dil Burnu’nda Hersekzade karşılar,

Akşamla sabahın karıştığı an,
Karanlığın gözlerimdeki kızıllığı,
Ağıtlara giden yolda karşılaştığı an,
Bilmem ne zaman?
Dokunmak, anlatmak, hissetmek,
Yaşamak, mutluluksa eğer

Can; ışıltılı, güvenli, sıcak, yaşam veren, umut veren, anlam derinliği olan bir değer.
Can nedir biliyor muyuz? Ya da taşıyabiliyor muyuz böylesine bir güzelliği?
İçimizde olan, irademiz dışında bizi terk eden Can’ı verebiliyor muyuz umarsızca? Can’ı taşırız, güvenle ya da güvensiz, yollarda bırakabiliriz ansızın, ya da denizlerde, belki de bir tren altında, suçlu muyuz ya da suçlu kim? Kızamayız, söylenemeyiz, bizim istemediğimiz zaman diliminde bir başkası ile buluşu verir Can.
İtiraf edemeyiz belki de, bağımlı yaşadığımız beden kalı verir topraklarda, ruhumuzun gücüyle teslim ederiz iç içe bir yaşam sona erer. Ruh ayrı beden ayrı. Bir değişim yaşanır belki de biterken hayat. Farklı beklentilerin karmaşasında sürükleniriz, güzel zamanları düşleriz, kopamayız dünyadan hiçbir zaman, küskünlükler, kırgınlıklar, dargınlıklar niyedir. En sevdiğimize bile bir gün ufak bir yargı ile birikimimizle patlarız, biteceğini bilmeden dünyanın, bilsek de işimize gelmez, görmezden geliriz. Öfke egemen olu verir yarınlarımıza.
Durup düşünmeden kızgınlıklarla, ön yargılarla yaşamı zehir etmeyelim. Durup düşünelim fani dünyayı, farkında olarak yetişelim, bu günün değerini bilelim, yaşamın değerini anlayalım, hayatımızı olgun ve özellikli yaşayalım.
Sevgiyi dökelim sofraya, aşkı, neşeyi, koşulsuz dostluğu anlatalım insanlara, vatanımızı, milletimizi koruyup gözetelim, kendimizi pozitif enerji ile yükleyelim, en olumsuz şartlarda bile bundan kurtulmanın yollarını arayalım. Kızgınlık, öfke, kin ve nefreti sevgi suyunda eritip yok edelim, en güzel dostlukları kuralım art niyetsizce. Günün doğuşuna gülücüklerle bakabilelim. Aldığımız her nefes için teşekkür edelim.

İçine bir kere çekmeye bak yaşamın soluğunu,
İşte o an borçlusun,
Unutma bir gün ödeyeceksin,
Vereceksin bedenini, kalacak ruhun,
Yüzleşeceksin kaderle,
Yaşam bu ya alış kadere.